கவிதை

கற்பனையும் காவியமும்
கைக்கூடி வரும் நேரம்
கண்ணுக்கு எட்டாத தூரம்
சென்று விட்டாய் என்று ஒரு பாரம்!




கண்ணுறங்கும் பொழுதினிலே
கனாக் காணும் நேரத்திலே
தாலாட்டுப் பாடி தூங்க வைப்பாய்
என்று கண்ணுறங்காமல் காத்திருந்தேன்!




சந்திக்கும் முன்
சிந்தனையில் உறைந்து
சந்தித்தபின்
சிந்தனையே நீ என்று
சிந்திக்க வைத்தாயே!




சுவையாகப் பேசி
சிந்தனையிலும் செயலிலும்
என்னை ஆழ்த்தி
உன் சிங்காரப் புன்னகைக்கு
அடிமை செய்தாய்!


ஒளியின் பிறப்பிடமே
உன் வார்த்தையின் மகிமையிலே
தெய்விக அழகுடன்
தேவதையாய் திகழும்
என் தாயே!


கதைகள் பல சொன்னாய்
மௌனமாக நான் கேட்டேன்
மனதில் ஒன்றும் பதியவில்லை
முகத்தில் வீசும் ஒளியைப் பார்த்து
பிரமித்து விட்டேன்!


அந்த அபிராமியே
நேரில் நின்றார் போலிருக்க
அன்னையே உன்னையே
ஆனந்தத்தின் எல்லையே
என்று ஐக்கியம் ஆனேன்!

 

@ayyasamy I sincerely thank you for presenting the Goddess herself here, because I saw the Goddess personified in a person and I wrote this thinking of Her. I really feel blessed. Thank you for making my day!

 

@Harini73 : thank you for relating it to Pavithra, probably this poem was up to her standard. I feel happy.
@PavithraS : I'm happy that you were thinking of Goddess Abirami yesterday and was blessed with the Dharshan of Her, the credit should go to @ayyasamy1994.
I feel happy when i see All this -: the way how God plays his role connecting everybody into the Oneness of the Universe.
@periamma : thank you for your likes and comments AMMA.